Seven Nation Army

7nationarmy

Kaum ein Lied hat mich persönlich so sehr begleitet und Lebensgefühl ausgedrückt wie Seven Nation Army der White Stripes. Da wird jetzt so manch einer die Stirn runzeln. Immerhin ist Seven Nation Army eins der Lieder, das Besoffene morgens um Vier auf der Straße grölen und das in Fußballstadien im Chor gerüplst wird. Das ist das Schlimme für mich. Seht euch mal den Text an!
And a feeling coming from my bones says ‚find a home’…
Verdammt, so ein Text gemischt mit der einprägsamen Melodie und jugendlicher Orientierungslosigkeit irgendwo zwischen Dreadlocks, Kommunismus und Neon Genesis Evangelion, das brennt sich einfach ein. Deshalb ist es eine Schande, dass so gut wie niemand auf den Text achtet, genau wie bei Queens We Will Rock You so gut wie niemand auf das Gitarrensolo achtet.

Und dann habe ich eben durch @fudgegraphics und @MissAbsent jetzt diese wunderbare Coverversion von Nostalgia77 gehört. Und das hat mir eben das Gehirn raus geblasen. Ich wusste schon, dass es großartig ist, als noch gar keine Stimme zu hören war. Aber als diese dann einsetzte …

Hört selbst, nach dem Sprung.

(Photo cc by MATEUS_27:24&25)


Beitrag veröffentlicht

in

von

Schlagwörter:

Kommentare

10 Antworten zu „Seven Nation Army“

  1. Pol

    „nach dem Sprung“ ? ob englech klengt et definitiv mei cool ;)

  2. Wanns du een Geigenvirschlaag hues, huelen ech deen och gären!

  3. Pol

    du verstees mech falsch ;-) daat ass keng kritik, hun daat just fir d éischt ob daitsch gelies an ganz lusteg fonnt ;-)

  4. Ech hunn eng ganz aner Approche zu deem Lidd. :)

    D’Lidd huet fir mech eigentlech emmer no Revanche geklongen. Et fänkt un, dass en mierkt, dass déi aner sech géint hien verbünden. (1. Stroph) En erklärt, dass en es genuch huet vun iwwerflächleche Leit (2. Stroph) an mécht sech dann ewech a Kansas fir um Land ze schaffen (3. Stroph). Dat Ganzt mat enger anstänneger Pris Kritik un Relioun (Seven Nation Army ass seng Bezeechnung fir d’Salvation Army): en seet firdéischt, dass déi Arméi en net kéinnt zréckhalen, an um Enn läit en dann op de Knéien viru Gott ze bludden, wat jo genau dat ass, wouzou d’Salvation Army een wëll bréngen.
    Den “find a home” ass an där Hisicht net wuertwiertlech gemengt, en geet zesummen mam “leave it alone” an der éischter Stroph: op engem gewëssen Level ass en sech duerchaus bewosst, dass Revanche näischt bréngt. Bis et dann eben an der leschter Zeil ze spéit ass.

  5. vu dass den thierry schon eppes soot zur interpretatioun fum lidd soen ech alt nach eppes zum cover : muss soen deen gefällt mier perseinlech guer net. als en zimlechen white stripes fan fier deen seven nation army nemmen eent fun fillen gudden lidder fun der band ass vermessen ech schmerzlech wat dei band ausmecht: simpel musek dei sech mat enger bassligne/guitar an drums begnügt, an dei ganz oft rhytmus an tempomeisseg esou extreem fluktueiert dass een dozou net mol kann nouten rausschreiwen.
    dorauser dann en james bond intro soundtrack meets white stripes machen zersteiert fier mech d’lidd. (an et gin duerchaus coveren dei ech och gutt fannen also weg lo net mengen ech wier einfach een „anti-cover mensch“)
    fannen an desem fall fier ze resümeieren einfach dass een fill ze kloer rausheiert wei sech ugestrengt gett fier zbsp den text an en gewessen rhytmuspattern ranzequetschen. schued well en gewesst potential kann an well ech dem cover net oofspriechen.

  6. Thierry: Interessant Approche. Mä mir sinn eis jo awer eenz, daat méi hannendrun ass wéi een Rhytmus, deen een matgröhlen kann. An dat mat der Seven Nation Army an der Salvation Army war mir net bewosst.
    Wichita hunn ech emmer mat engem Amoklaaf, den do passéiert ass (? ech fannen naischt méi dozou), a Verbindung bruecht.

    Serge: Ech hunn den Cover gär, well en eben graad esou ass, wéi en ass. Wat brengt mir en Cover, den genau daat nospillt, wat ech schon am Original hunn? Den kann just mei schlecht sinn. Nee, et muss emmer irgendeppes anescht sinn, an déi „Soul“-Versioun gefällt mir ganz gudd.

  7. Kamikaze Tom

    Schléissen mech dem Joël un an fannen dei Cover Versioun vun der Band hei ganz interessant well se ganz eegenstänneg as. Als kléngen Tipp fir all dei Leit dei op Metal and Hardrock Cover stin kann ech dei Band Hellsongs empfehlen. Schued dass denen hir Sängerin net mei dobäi as…

  8. Wi gesot ech sin net geint coveren per se, an et ass kloer dass et soll eng eegen interpretatioun sin. meng eenzeg kritik ass wi gesot dass et mier ze weit fum original gedanken fum lidd wech geet. et kann een och eegen interpretatiounen hun dei sech mei no un engem gewessen grondgedanken orienteieren. dat hei ass fier mech quasi een neit lidd an net mei een cover wann der verstitt wat ech mengen, an doduerch ass et fier mech eischter en leinen fun enger melodie an text fill mei wei eng interpretatioun/cover.
    mee jidderengem sein gout an an desem fall och jidderengem seng definitioun fun cover an eieren :)

  9. Dat war keen Amoklaf, mee d‘Wichita Massaker. ;) An ech fannen d’Verbindung dozou zimlech dënn. Ausser dass en blut (wat ech als Metapher verstinn) erwähnt en jo guer näischt, an esou wahnsinneg brutal ewéi déi Morden waren hätt e wuel vill besser Allusiounen dragesat, wann et dorëmser géing goen.

    Zum Cover selwer soen ech léiwer näischt. ;)

  10. Recht hues de.

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind mit * markiert